sonuçta gidenler onlardı
yaka silktin yalnızlıktan
pek asildin eskilerde
üzülme yine tepende güneş doğacak
gece içtin kara sütünü gününün
ölümsüz olmak istiyordun
şarap gibi yıllanırken aklın
bardağın dibinde kaldı korkun
şimdi geçmiyor mu forsun
içinde sadece korku kaldı
meleklerle yarışmak niyetken içindeki şeytana borçlu kaldın
sonsuz artık bu yoksunluk
geri gidişini resmediyor talihin
aklına getir faniliğini
pişmanlık bu dünyaya tabii değil hiç
hangi kapıyı açacağına ver karar
karanlık olmadan her taraf
yalpalar yüzüne düşen o ışık
ortasındasın hep kışın
düşün taşın
sadakat en büyük sınavın
o yüzden yaralı inançların
aklını kaybettiğini düşünme
sadece yanlış taraftasın
tüm kazanımlar biter bir gün
para gibi, aşk gibi, dostlar gibi
burnun sürter yoklar dibi
kavuşamayan tüm kollar gibi
farklı pusudaki yollar gibi
bedenin düşer yoklar dibi
gündüz gözüyle ölmek gibi
gün bitip özüne dönmek gibi
-burası dünya değil.