Geceler hep karanlık olur,ölümden beterdir. Saçında beyazların senle bütündür ne dersin ? Yetersiz çabaların sonundayız bugün. Artık kilitler hakim dudaklarına sussam ölme dersin. Hatırlarım bi’ resimden armağan bana kabus. Hayat denen binlik suretlerle örülmüş bi’ fanus… Şimdi pause,sonrasında hızımız artacaktır. İz bırakcaksan eğer yanlışlarını tartacaksın! Ben dünyayı taşırdım omuzlarıma yüklenip, şimalde yorgun göğe bakardım korkularımı gizleyip! Bi’ gün sulandı tohumlar ve filizlerini verdiler. Bende yürüdüm öylece arkamdan kaçtı dediler… Yalanladım zaman nasıl geçirmiyor bu yarayı? Korkularını kaybettiysen mutluluğumu satayım. Açıldı göğsüme pencere,hasetten balyozlarla. Film böyle bitti devamı yok sanma.
Bi’ gün gözüm açıldı,değişmişti plakalar. Gölge düştü,etki gürbüz çetinceviz flakama. Tekillik en büyük hapistir öyle söylemiştim sana! Fakat boşta kaldım özür dilerim bakma kusuruma. Yolumuz uzun o taşların içindeyiz. Soran olursa kaçtı dersin ufka doğru gözlerini kitleyip. Belki derler kaçmamıştır mesafeler derindir. Sigara tekrar ağza gider,15 yılına içlenirsin! Çöküş böyle başlar,yanıp sönme haşlan. Karabasanlar hoşgeldi,gözlerimi açmam. Bu taşlar yerine oturacaksa oturacak bugün. Mutluluktan gelir,akıp giden yaşlar. Siyahlar hep siyahtır,beyazlar hep beyaz. Payıma düşeni gördüm bana bi’ tekme yaz. Kaçtı derler,kaçmışımdır,kaç yazar ki,kaçmış olsam ? Neyse boşver hadi,filmi başa sar!