huzursuz.

gözümde hiçbir değeri yok bu yangının bilirsin…
ölümsüz uykularımı çoktan çöpe attım.
bu yangın yerine her gün dev çelenker koydular da,
yüzümü çevirip bir kez olsun göz ucuyla bakmadım.
ne şarkılar yalancı tatlım,
ne şiirler suskundur bu mevsimde,
ne resimler ayaklanmaz,
ne içinden deniz geçen kentler yıkılmaz,
ne sarhoşluğuna çare olurlar ne aptallığına,
bilirler…
elinden gelenle yaşanmıyorsa sorun vardır.
yolun başındaydın derin derin soluklandın,
boşuna dolup taştın belki sorun konuşmandır.
bir başka yol bul düşünceni somutlaştır…
ben karanlığımı tarif etmekten sıkıldım!
yıllar öncesiydi bıçak gibi bıçkındım,
ne kaldı geriye diye sordulardı.
şu kuytularda milyonlarca ev bıraktım.