bi çocuk hayal et karanlıkların ülkesinde
sırtında ağır yükü çantasıyla beresiyle
yolda trafik kavgası insanların saçmalığı
bi dünya hayal et kimsede huzurun kalmadığı
okulda öğretmen silsesi gelmeyen zil sesi
daldığında hayallerine duyan tebessüm etmesi
bir işçi çocuğusun sen bilmesende kendini
değişmez istakbalin aslen budur işinin gerçeği
adam etmez seni o aldığın dersler
baksana eğitmenlerin ilim yüklü merkep
sana verilen ödevlerin yüzeysel ve külfet sonra
okul çağın bittiğinde dön düzene küfret
çalındı yılların bi zerre bilmeden geçti
çocuktun ve kutsaldın zaman seni kirletti
yan derdine ne kadar kısıldıysa sesin
bu varolan düzene bi çare olmalıydı kesin
-burası dünya değil.