sabahları beraber uyanırdık
ben senden önce kalkardım
senin uyuyuşunu izlerdim
sonra sen uyanırdın
bana gülümserdin
sonra sabahları sana çay demlerdim
çayı şekersiz içtiğini biliyor olurdum
sonra sen bana sokulurdun
ama saçağın altına hiç girmezdik
sonra sen üşütürdün
ayakların buz gibi olurdu
ben sana sevdiğin çoraplarını getirirdim
sonra en çok boynundan öpülmeyi sevdiğini biliyor olurdum
sonra dışarı çıkardık
dışarda yağmur yağıyor olurdu
yanımıza şemsiye almazdık
sırılsıklam olurduk
sonra bayramlarda mezarlığa giderdik
hayatta en sevdiğin kadın için ağlayışını izlerdim
hiçbir şey yapmazdım
gözyaşlarını silmezdim
seni teselli etmezdim
orada öylece ağlayışını izlerdim
başka insanların mezarlarının arasında dolaşırdık
hayatın ne kadar şahane bir şey olduğunu düşünürdüm
sonra… sonra hiçbir şey yapmazdık
öylece otururduk
hayat bizi yalancı çıkarana dek bulduğumuz cevapları doğru sanırdık
çok bilinmeyenli bu sorunun yanıtını arardık
-burası dünya değil.