İçeriğe geç

değirmen…

Ben ait değilim buralara,bu dünya beni yorar beni elveda… Benim rüyalarımın yok menşei,karşı koyamadan yaşadım her şeyi! Haps ederken bütün keşkeleri,sınır çizilmiş giden gelir mi geri? Bosphorusta gece çekildi gemim,kendimi kaybettim denildi deli… Deniz mi geri verecek bana ruhumu,temizle kırıntılarını bu duygunun! Düşünür ailem neden huysuzum,kaçırdı ödeyeceğim bedel uykumu! Martı gibiydim. Hava parçalı bulutlu. Bu sevda beni harcayıp unuttu! Kefenle sarıldı bembeyaz şehir. Hiç kimse artık benden az değil! Şimdi neden hala burdayım. Kül olup yanmış bir ruhtayım! Kabul etmedim sus payı, bu yüzden sofrasındayım kurtların! Sövdüm ama duymadın! Beni yuhlayın kurun kumpası! Ben öldüm kimse duymadı,sesim çıkmasada ben hiç susmadım! Bilmem ki hangi şehir benim? Bak hiç bir yerde yok değirmenim. Gidene uzun süre gelir geri dedimse de, böylesine ekilmemiştim! Çekingenim biraz tekin değil bu sokak! Elim belim bağlanır, tokat gibi vurur yüzüme belirlenir bu savaş! Anladım hiç sevilmemiştim!

Tarih:Bir Delinin Hatıra Defteri