Bugüne dek ben hangi yoldan yürüdüm öyle kaldı. Varım sandım,böbürlendim o saattir yoktun artık. Bu sorgulardan bıktım,azcık rahat verin dedim. Yalanladın,boynundan öyle kan damladı. Sınırlar hep belirgin,çamurlu her yanım, gördüğüm çirkinlik karartıyor aynamı. Dilinle kalbin arası yokuşlardır en büyük savaşlarımın meydanı, eyy selamla şeytanı. Serin sular boyunca haydi kokla tarihi, atom parça pinçik olur yine de değişmez talihin. Benimde var ipim bağlıyım sımsıkı, durakladım,göğsünden öyle kan damladı. Palazlandım, haykırıpta sustum olmayınca, anladım ben anca son şarapı koymayınca. Hak etmedin sen insanoğlu,hak etmedin. Yıllar boyu aç gezip,bulduğunla doymayınca.
Filmler eskiyen paçavralardır maziden ve hiçbir insan temiz kalmaz sahiden. Gülümserdin,çatlatırdın tüm fayları. Gülümsedin,içinden öyle kan damladı. Halt etmiş sıkıntılar,içimi görsen korkarsın. Ne zaman korkar içim gülüşlerini yoklardım.
Maskeler plastik,duygularsa çağdışı, öyle naifti ki şeytanın beni çağırışı. Tükendi dağların eteklerinde nefeslerim. Tırmandıkça tırmandım,daha da heveslenip, bi’ gün bitti hikaye böyle kalmalı. Konuşmadım,susuşumdan kan damladı. Yine de kalktı başım,pürüzsüz güneşlere.Gördüğüm ters geldi yaptığım tüm ezbere bu mezbeleyle kaldık,yalnızız bu saçmalık. Ağladım,ağzımı bıçak dahi açmadı