Benim bi’ tek canım var yap pazarlığını…. Gelip gidenler bilmezler yaşattığını… Adın bende yaşadıkça ben hiç ölmicem. Belki hayat çelmesini daha da çok yicem. Sigaralar yanar söner çözümler ertelenir… İnsan birine güler birini dert edinir… Gün gelir de her şey yalanlanır! Bayat tadı hayatın. Bu fayansa düşen bi’ kan damlası, daha da kanasın oldukça olsun yaram benim! Kanar derim. Zarar verip kalmaktan ölmek harbi yeğ mi? Adınla yeğenin cebelleşir haberin olmaz ki; boynu eğdim. Koynum ensiz hasretinle çürüdü derdi. Babamın ağzı halen isminle örselenir. Bilirim ölür o da üste bir de gömse beni. ‘Önde benim’ demek bana yakışmaz tövbeliyim! Sen ölürsün anan yaşar otuz sene ‘dön be’ deyip…
Şimdi beni de asın şu gönderlere… Bıraktığın şelale şimdi külden dere. Vedalar hep buruktur evet aynen öyle, fakat bazı şeyler erken olur ayrı hikaye… Ben on yıl oldu büyüyeli duydum ilk kez. Hayata yön veren ne varsa şimdi dip ses. Görüşcez! Elbet bir gün görüşcez! O gün gelince tanıcaksın, o gün görüşcez! Şimdi sayfalarca kelime yansa değersiz. Benle daim olan her şey bence senden iz… Bilirim bağrı yanmak nedir diye sorsalar, babamı parça parça yıllarca bölmüş olan his. Bu dünya böyle döncek artık eminim anne ben. Toplasan çeyrek asır kaç ceset çıkar ki haneden…. İlaveten yapılmış yaşama dair boş hamleler. Senin yanına alcak beni de seni de beni de var eden!