Fuzuli bir kayıp sanki her saniyem altıüstü bir kaç saat geçirmişken oralarda aniden biz gönül koyduk.. Aslında yerim yoktur onca şair arasında Türk Edebiyatı falan…
-burası dünya değil.
Fuzuli bir kayıp sanki her saniyem altıüstü bir kaç saat geçirmişken oralarda aniden biz gönül koyduk.. Aslında yerim yoktur onca şair arasında Türk Edebiyatı falan…
bugün her yanımda izlerdökülen saçımda rüzgar, yorgunum benhayattan ne istediğimi bilmiyorumaslında yorgunum benbir gün sana hesap vereceklerümidini kesme gelecektengururun incindi belki sevecekkenhuzurunu aldıkları gibi teslim…
Bi’ zaman vardı, o zaman göğsüm bi’ kuzuBilmiyordum hayatı, içimde yoktu bu sızıUyku yarimdi sınırsız derin bir huzurYanaştıkça bozdu dengemi bu insan kansızıYine yalnızlık, demiştim…
sonuçta herkes aynı tek başına ve anlaşılmazdünyanın beşte biri karanlığa kaygısızlarhayır ustam, değişti devir zamanlapiranalar geldi ve terk etti denizi yunuslarsonuçtan memnun olan her kim…
Belki şimdi anlatınca ölene kadar sürecek aşk. Pislikleri seninle camlardan silerek attık… Anlamıyorsun ben ne kadar donuk,ilkel,vahşiyim… Bu şehir karanlıktı, yolcu ben ve bilete baktım.…
biliyordum. anladım.
benim için dünya küçüldü baya… bilmiyorum neresi yuvam artık, bir ordayım bir burda! nerede biter maceram? ne zaman derim elveda? yalnız uyanmak her sabah, yalnız…
Bu kalem karanlık sabahlardan ilham alırŞu yaygarayı görse gözün miden bunalırOtobüsün camında kafan mirasın varisiCehennemini kazandın sevaplarının faiziGördüğün tüm yüzler aynı sanki kocaman bir meydandasınPişmanlık…