huzurluysan kaldırımda bile rahat uyursun,değilsen en rahat yatakta döner durursun.kimisi mutludur zaman nasıl geçer anlamaz,3 günlük dünya ne kadar uzunsun?ruhum yalnızlığın rüzgarında savruluyor,nedensiz renksiz hayatım…
-burası dünya değil.
Ay: Aralık 1994
Kırk yılın başıydı…Boynumda idam ipleri…Kabullendim olmadı, hayat inkar istedi…Zift tadında rüyalardı toplayıp da derdiğim…Varımı yoğumu aldın elden, ne vardı verdiğin?El insaf dedim, kudretiyle titredin…Çıkışa ne…
göz kapağının altındaki koy kadarımorda kalıp göz yaşınla tuzlanırımbulutun huzurusana doğru yürüyosamölüm dahi kusursuznasıl şekillendi manzaranbulutları parlasa daaşk ölüsü kalkamazsonumu bilemiyorumönümü göremiyorumo kadar acizimben ölmeyi…
bu sevda dikişsiz yekpare kızgın bir cephanekan öksürten bi duman sonsuz bir esaretne şans ne tesadüf bu kusursuz bir kavgaiçime sığınmış bir yangın orda yaşar…
tam dört gün, üstüme kara bi örtüakvaryumdaki balıklarımı avcuma alıp gömdüm23’ü gördüm birde bana sor bakalımşimdi arıyorum kafamı vurucağım o boş duvarıpsikolojik tamamen psikolojik sıkıntılararamıyorum…
anlatırken seni birden bozulur diksiyonum…gittiğin o günden beri kabuslarım bitmiyodur!ahlaksı bir kargaşa ortasında kayboluruzsonra biter tüm filmler sen gidersin ay tutulur…belki bir derde bir deva…
gözüme bakınca hissettiğin şeyin farkındayım,ben öyle hissetmiyorum.henüz beni yeteri kadar tanımıyosun,hakkımda konuşmayı pek sevmiyorum!buna sadece yazdıklarımda yer vererek,devam ederek ölücem ben.artık tertemiz bi yaşam peşindeyim.bu…
Nasıl yaşarım hayalsiz ya da haz almadanBu bir döngü pazartesiden pazarlaraSana değmek isterdim en az nazar kadarZaman gerek bize zaman dedim zaman zamanİnsan zor unutur…
bazı kişiler geçmişte çok darbe ve kazık yer ondan sonra doğru düzgün kimseye güvenmezler sevemezler sadece kişiden darbe de değildir bu ne bilim hayatta yaşadığı…
hayal edip dünya kurarsın, harap edilir o anda.kimse duymayacak ağlama, nasıl olsa vicdan dediğini çalarlar.gün doğar gün batar ve buna zaman diyor tüm salaklar.kendi icatlarına…